Haberlerde çıkıyor ya hani. 'Bakkala diye çıktı, 2 gündür haber alamıyoruz' falan diye. Bunlardan bazıları bulunur sağ salim, bazıları da yakınlarını ve haberler tarafından ulaştığı insanları derin şekilde üzerek bulunurlar. Temennimiz her zaman ilk seçeneğin olması tabi.
Ama bazen diyorum. Ben de bakkala diye çıksam. Kaybolsam. Kimse haber alamasa benden. En çok ailem üzülür herhalde. Biraz da arkadaşlarım. Sonra? Hiç. İlla hatırlanırım ama üzüntü sıradanlaşır belli bi zaman sonra. Hayat devam eder nihayetinde. Yaratılış itibariyle bencil varlıklarız. Hem hayattayken-ulaşılabiliyoken değer vermediğin kişiye kaybolduktan-öldükten sonra değer versen, üzülsen ne olur ki?
Bir gün kaybolur ya da ölürsem üzülmeyi abartmayın derim. 2-3 gün falan. Sonra formalite haline gelsin. Arada bir adımı anın yeter yani. 'Heyy gidinin Diren'i' falan deyin mesela. ehehehe
Oha amk. bayağı bunalım takılmışım. Nesye. Ben bakkala gidiyom.
2 yorum:
olm bloga yazamicağına üzülürüm ben :D
Ula sağa helal olsun :D
Yorum Gönder